Herkese merhaba, bu gün yıldızname konusunu sizlere anlatmaya çalışacağım, bu bilgiler detaylı araştırmalar, birebir deneyimler ve kişisel tecrübelere dayanmaktadır, özellikle insan ve toplum gelişim süreçlerinde önemli rol oynayan metafiziki olayları-düşünceleri derlemeye çalıştım. Herkes için faydalı olacağını düşünüyorum...
Yıldızname, kişinin isim, doğum tarihi ve karakteristik özelliklerinden yola çıkarak hayat yolculuğu hakkında yorum yapma yöntemidir. Fal ile karıştırılan yıldızname gereceğe daha yakın ve gerçekçi bilgiler vermesiyle faldan ayrılan farklı bir uygulamadır.
İnsanın yaradılışındaki temel fıtrat özelliklerini bu yöntemle harmanlar ve bazı nesnel sonuçları veri olarak bize verebilir.
Yıldız falı yıldızların konum ve hareketlerinin bir işaret sistemi oluşturduğuna, bu sayede insan hayatının evrelerinin bilinebileceği iddiasına dayanır. Arapça'da buna ilmü't-tencîm / ilmü ahkâmi'n-nücûm, Batı dillerinde astroloji, Türkçe'de müneccimlik, yıldız falı ve yıldız bakıcılığı adları verilir. Yıldız falına bakmak üzere yazılmış kitaplara da yıldıznâme denir. Bunlar falcılık tekniğiyle yazılmış bilimsellikten uzak eserlerdir.
Şöyle açıklamak gerekirse, dünyada yaşamış ve yaşayan, bundan sonra yaşayacak olan insanların tümüyle ilgili kesin ve nesnel yargılara tek bir zaman dilimi içerisinde ulaşılması imkansız ve açıklanamaz olacağından, bu tarz kitaplar o zamanı yaşayan insanları manipüle etmekten öteye geçmez. Bu durumdaki insanların gayipden haber almaya çalışma takıntıları sürdürülebilir hayatlarını içinden çıkılmaz hale getirebilir.
İnsanlar çok eskiden beri ay, güneş ve yıldızları merak etmiş, bunların konum ve hareketlerini anlamak amacıyla günlük, aylık ve yıllık evrelerini gözlemlemiştir. Paleolitik döneme ilişkin araştırmalar bunu ortaya koymaktadır. Meselâ kadim Mezopotamya'daki topluluklar her yıldızın yeryüzünde bir etki alanı bulunduğuna inanmış, güneşi ve ayı incelemek için tapınaklarını (zigurat) piramit biçiminde yapmışlardır. Bu gözlemler esnasında dünya hayatı ile yıldızlar arasında ilişki kurarak gezegenlerin akıllı varlıklar olduğu ve hareketlerinin bir anlam taşıdığı kanaatine varmışlardır. Bâbilli rahiplerin gök cisimlerine yönelik aşırı ilgisi bunların kutsallıklarına inanmalarından kaynaklanıyordu. Başlangıçta sadece kralların ve milletlerin kaderiyle irtibatlandırılan bu hareketler zamanla bütün insanlara teşmil edilmiştir. Bâbilliler biri kurban edilen hayvanların ciğerlerine bakarak (haruspex / ilmü'l-ekyâd), diğeri gökyüzünü gözlemlemek suretiyle (hemeroloji-horoskop / ilm-i nücûm, ilmü'l-envâ', ilmü da'veti'l-kevâkib) gerçekleştirilen iki tür fala başvurmaktaydılar. Bu gözlem işlemini önemseyen ve Sirius yıldızı ile Nil nehrinin taşması arasında ilişki kuran Mısırlılar, astrolojide önemli işlevi olan tutulum çemberini 10'ar derecelik otuz altı bölüme ayırmışlardır; bundan ilham alınarak sonraları zodyak 30 derecelik on iki parçaya bölünmüştür. Çinliler de ayın bir aylık hareketini yirmi sekiz bölüme, güneşin bir yıllık hareketini de on iki bölüme taksim etmişlerdir. Yunanlılar önceki tecrübelere dayanarak gök cisimlerinin ve özellikle güneşin denizler, bitkiler, hayvanlar ve insanlar üzerinde etkilerinin bulunduğunu ileri sürmüşlerdir. Bu dönemde Bâbil'de ve Mısır'daki güneş merkezli evren modeli dünya merkezli evren anlayışına taşınmış, esîr adı verilen bir tek maddeden oluşan ay üstü âlem ulvî ve kutsal kabul edilmiş, dört unsurdan meydana gelen ay altı âlemin kevn ve fesada uğradığı ileri sürülmüştür. Ulvî olanın süflî olanı etkileyeceği düşüncesinden hareketle ay üstü âlemin ay altı âlemi etkilediği düşünülmüş, bu etkileşim sempati-antipati ilkesine bağlanmış, bu ilkenin en etkili olduğu yerin zodyak (burçlar kümesi) olduğu kabul edilmiştir. Ortaçağ'da kilise çevreleri, gök cisimleriyle insan bedeni arasındaki etkileşimi esas alan astrolojik uygulamalara onay vermiş, bu bağlamda insanın özgürlüğü ile Allah'ın yaratıcılığı arasındaki ilişkiyi tartışmıştır. Yer merkezli evren görüşüne karşı çıkan Galileo, Copernicus ve Kepler gibi bilim adamları astrolojiyi astronomiden ayırıp bilim dışı bir meslek olarak ilân etmiştir. Aydınlanmacı filozoflar metafiziğe karşı menfi tavırlarını burada da göstermiş ve metafiziğe kapalı pozitivist yapıdan bunalan insanlar XX. yüzyılda tekrar okültizme yönelmiştir.
Bu bilgiler ışığında, tüm geçmiş kadim toplumlar ve gelişmişliğini tartışılmaz ölçüde kanıtlamış topluluklar bu işe kafa yormuş ve kendilerine göre sonuçlar çıkarmış, işe yarar yöntemler geliştirmişlerdir.
Eski Türk topluluklarında ise bu mesele şu şekilde incelenebilir;
Dokuz sınıflı evren anlayışını benimseyen eski Türkler, dört yönün her birinde dokuz ve bütün evrende toplam otuz altı burcun bulunduğunu kabul etmişlerdir. Ayların on iki hayvan adıyla adlandırıldığı eski Türk takviminde her ayın kendisine tekabül eden bir hayvanın özelliklerini taşıdığı ve bu ay içinde dünyaya gelen insanların karakterlerinin de bu özelliklere sahip olduğu düşünülmekteydi. Eski Türk topluluklarında erdemli dürüst ve adaletli insan olma çabası ön planda olduğu düşünüldüğünde, bu konuya materyalist bir bakışın daha önemli olduğu görülebilir.
Tek yaratıcı ve maddenin enerjisi konularında diğer toplumlara göre daha akılcı ve mantığa uygun yaklaşımları bulunan eski Türk topluluklarının, büyü, fal, müneccimlik, kahinlik olgularından uzak durdukları, bunun yerine ortalama insanın huzurlu ve rahat ettiği ortamın oluşması konusunda bireysel olarak iyi insan olma fikrine yoğunlaştıkları tespit edilebilir.
Tüm bunlara rağmen toplumun uluları, şamanları, bilgeleri ve alimleri bu konudan kendilerini tamamen soyutlamamışlar, bazı ayinler ve yöntemlerle ileriyi görmeyi denemişlerdir.
detaylı bilgi için, yazılı kaynaklar ve eski Türki destanlar incelenebilir.
İslâm öncesi dönemde Araplar arasında da yıldızlara tapınanlar ve yağmur, rüzgâr, deprem gibi doğa olaylarının yıldızların etkisiyle meydana geldiğine inananlar vardı (bk. ENVÂ'). İslâm dini bu inançları tevhid ilkesine aykırı bularak ortadan kaldırmıştır. Kur'ân-ı Kerîm'de ay, güneş, yıldız ve burçlardan sıklıkla söz edilmekte, bunların yerleri ve konumlarına dikkat çekilmekte, bir hareket enerjilerinin olduğuna atıfta bulunulmakta, Allah'ın ilim ve kudretine tanıklık eden gök cisimlerinden hareketle mârifetullaha ulaşmanın önemi vurgulanmaktadır. Yüzyıllardır Kuran'ın içerisine bazı şifreler gizlenmiş olduğunu düşünen insanlar araştırma ve inceleme yapmışlar, bu konuyla ilgili bilgi kütüphaneleri oluşturmuşlardır. Kuran'ın şifreleriyle ilgili dijital ortamlarda "Kuran'ın şifreleri" şeklinde arama yapılarak yüzeysel bilgiler elde edilebilir.
Hadislerde de yıldızlara yaratıcı güç atfetmenin tevhid inancı ile bağdaşmayacağını bildiren çok sayıda ifade yer almaktadır. Hz. Ali, bir yolculuk dolayısıyla Medine'den ayrıldıklarında Hz. Peygamber'in kendi elinden tutarak, "Burası Arap yarımadasıdır, yıldızlar onları saptırmadıkça şirkten arınmış durumdadır" dediğini, "Yıldızlar nasıl saptırır?" diye sorduğunda, "Yağmur yağınca şu yıldız bize yağmur yağdırdı demek suretiyle" şeklinde cevap verdiğini (Hatîb el-Bağdâdî, s. 164-165); başka bir defasında da nücûm ehliyle oturup kalkmamasını öğütlediğini (Müsned, I, 78); Zeyd b. Hâlid el-Cühenî de Hudeybiye yılında Resûl-i Ekrem'le yolculuğa çıktıklarını ve gece yağmura tutulduklarını, Resûlullah sabah namazını kıldırdıktan sonra kendilerine yağmuru yıldızların yağdırdığını söyleyen kişinin yıldızlara inanıp Allah'ı inkâr etmiş olacağını bildirdiğini (Buhârî, "Megazî", 35); İbn Abbas ise Resûl-i Ekrem'in, "İlm-i nücûmdan bir bilgi aktaran sihirden bir bölüm almış olur" dediğini (Müsned, I, 227, 311) nakletmektedir. Müneccimlik Hulefâ-yi Râşidîn döneminde de reddedildiği halde sonradan bazı kimseler Ca'fer es-Sâdık'a konuyla ilgili tamamen uydurma
bazı isnatlarda bulunmuşlardır. Emevîler ve özellikle yöneticilerinin çoğu Acemler'den meydana gelen Abbâsîler döneminde ilm-i nücûm yeniden gündeme gelmiştir. Halife Mansûr'un Muhammed b. İbrâhim el-Fezârî'ye Hintçe'den ilm-i nücûma dair kitapları tercüme ettirdiği, hatta Bağdat'ı müneccimlerden görüş aldıktan sonra kurmaya karar verdiği; Me'mûn döneminde Grekçe'den çevrilen felsefe kitapları içinde ilm-i nücûmla ilgili eserlerin de yer aldığı bilinmektedir. Ebü'l-Hattâb el-Esedî, Hârûn b. Saîd el-İclî ve Câbir b. Hayyân gibi ilm-i nücûmla ilgilenenler eserlerini bu ortamda kaleme almışlardır. Halife Mu'tasım-Billâh zamanında ise müneccimler açıkça eleştirilmiştir. Rivayete göre Ammûriye'yi fethe hazırlandığı sırada sefer için seçilen günün uğurlu olmayacağını ileri süren müneccimlere rağmen sefere çıkan halife fetihle geri dönünce müneccimleri cezalandırmıştır. Ancak Abbâsîler'in son dönemlerinde bâtınî akımların ortaya çıkışıyla müneccimlik tekrar gelişip yayılmıştır.
İLM-i AHKÂM-ı NÜCÛM nedir:
Sıklıkla bahsi geçen bu ilim türünü biraz açıklayalım ve daha anlaşılır nitelikte olmasını sağlayalım.
İLM-i AHKÂM-ı NÜCÛM Yıldızların insanları ve olayları etkilediği inancına dayanan sözde ilim dalı, astroloji, yıldız falcılığı, müneccimlik demektir. (bk. TDV İslâm Ansiklopedisi
İslamiyet kesin bir dille gelecekten haber verenleri, sihir ya da büyü yoluyla istediklerini elde etmeye çalışan insanları, cinler ve diğer nainsan olanlarla kurulacak ilişkileri reddeder. Fakat buna maruz kalmış ve kurtulmak isteyip çare arayanlar için de müslüman alimler tarafından bazı yöntemler geliştirilmiştir, bk.: HAVAS İLMİ İLM-i AHKÂM-ı NÜCÛM.
İslam inancına göre kainattaki tek failin yüce Allah olması temelinden yola çıkıldığında, gök cisimlerinin insan kaderiyle ilgili bilgi verebilir olması tevhid inancına terstir ve kabul görmemektedir.
İslâm tarihinin ilk dönemlerinde astronomiyle astroloji arasındaki farklar belirgin olmadığı için bazı filozof ve bilginler astronomi yanında astrolojiyle de ilgilenmişlerdir. İlm-i nücûm (astronomi) ve ilm-i ahkâm-i nücûm (astroloji) ayırımı yapan Fârâbî, en-Nüket fîmâ ye?ı??u ve mâ lâ ye?ı??u min ?ilmi'n-nücûm adlı eserinde bu iki disiplin arasındaki farkları göstermeye çalışmıştır. Yıldızların ay altı âlemdeki etkilerini tartışan İbn Haldûn ise bu konuda tecrübî bilgi ile bir şey söylenemeyeceğini belirtmekte ve yerde olup bitenler üzerinde gök cisimlerinin tesirinin bulunduğunu iddia etmenin tevhid inancıyla bağdaşmadığını kaydetmektedir (Mukaddime, II, 1255-1260). Hatîb el-Bağdâdî ilm-i nücûmu biri mubah, diğeri haram olmak üzere ikiye ayırır. Kur'an'da ve hadislerde gök cisimlerinin hareket, konum ve birbiriyle uyumundan bahseden ifadeler doğrultusundaki görüşleri birincisinin, yeryüzündeki olayların yıldızlara nisbet edilmesini ve bunun sonucunda onların uğurlu veya uğursuz sayılmasını da ikincisinin kapsamında sayar (el-?avl, s. 126-170). Câbir b. Hayyân ve Ebû Ma'şer el-Belhî gibi müslüman astrologlar Bâbil, Yunan ve Hint astrolojilerinin bir sentezi olarak ortaya çıkan iddialarla fiziksel sebepler arasında ilişki kurmaya çalışmış, böylece ilm-inisbeten büyüden ve faldan uzaklaştırmıştır.
Temel olarak Müslüman alimler tek yaratıcı doktrinine uygun olmadığı gerekçesiyle metafizik uygulamaların sakıncalı olabileceklerini söylemişler, fakat olayın gizemi ve çekiciliği nedeniyle araştırmalarına da zemin oluşturabilmek adına konuyu tamamen reddetmeden bireysel olarak ilgilenmeye devam etmişlerdir.
İnsanlara ruhsal ve duygusal zararlar vermeden, onları manipülasyona maruz bırakmadan araştırmalar ve bir bilgi birikimi oluşturmakta zorlandıklarından, düşüncelerini daha üstü kapalı biçimlerde, sadece Havas ilmine aşina kimseler tarafından anlaşılabilecek şekilde aktarmışlardır.
Yıldızname Osmanlı döneminde oldukça yaygın olan bir uygulamaydı. Kökeni çok daha eskilere dayanan yıldızname, İslam felsefesinde kendisine yer bulmuştur. Günümüzde de oldukça ilgi duyulan bir konu olan yıldızname, bu konuda uzman kişilerin yapabildiği bir yöntemdir. Yıldızname bir tedavi yöntemi değildir ancak yıldızname ile hastalıkların çözüm yöntemi bulunabilir. Büyüye uğrama, cin çarpması ve nazar gibi ruhsal sorunlarda yıldızname çözüm yolları sunabilir.
İnsana bilgi verme açısından en gelişmiş metotlardan biri olan yıldızname geçmiş ve şimdiki zamanı harmanlayarak gelecek zamana ilişkin bilgiler verir.
YILDIZNAME NASIL BAKILIR?
Yıldızname, kart, taş, kahve ve su gibi materyallere ihtiyaç duymadan bakılır. Faldan bu yönü ile ayrılır, araçsız şekilde uzaktan da bakıldığı iddea edilir.
Yıldızname uygulamasında kart, kahve gibi materyaller yerine nurani ilim, dua, ebcet ve cifr ilmi gibi yöntemler kullanılarak detaylı bir işlem yapılır. Kalp gözü ile bilgilerin yorumlanmaya çalışıldığı yıldıznamede dinsel fikirler de öne çıkar.
Uygulama Şekilleri. İlm-i nücûmun, yıldızlara tapınma harf sembolizmini (ebced) kullanarak yıldızların konum ve hareketlerinden anlam çıkarma ve burçlar kuşağı ile tefe'ülde bulunma şeklindeki çeşitlerinden söz edilebilir. En yaygın uygulanan biçimleri mevâlid (insanın doğumu sırasında burçlar kuşağındaki yıldızın konumuna bakarak gaybdan haber verme) ve ihtiyârâttır (bir işe uğurlu ve uğursuz sayılan vakitleri seçerek karar verme). Yıldıznâmelerde yedi gezegen, on iki kamerî ay ve on iki burcun esas alındığı bir sistemden bahsedilir. Yıldıza bakanın görevi yıldızına baktıranla gök cisimleri arasındaki gizli ilişkiyi bulmaktır. Burcun yer aldığı ayı bilmek için hazırlanan tablolarda o kişinin doğum günü işaretlenir ve doğum saati bulunur. Buna göre doğum tarihine rastlayan burçtan sonra başlamak üzere doğum saati adedince sayılır ve doğum saatinin rastladığı yer onun yükselen burcu kabul edilir. On iki bölüme ayrılan gök haritasının her bölümüne bir burç adı verilir. Her insan bu burçlardan birinin tekabül ettiği tarihte doğar; buna "öz burç" denilir. Doğum anında güneşin bulunduğu burca ise "yükselen burç" adı verilir. Yıldıznâmelerde karakterin öz burç ile yükselen burcun etkisiyle oluştuğu iddia edilir. Klasik telakkiye göre haftanın yedi gününden her biri bir yıldızın etkisi altındadır. Bu yıldızlar güneş, ay, Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn'dür. Haftanın her gününün birinci saati güneşin doğum anında başlar. Burçlar da üçgen şeklinde dört gruba ayrılır ve her biri toprak, su, hava ve ateşten birine tekabül eder. Bir kişinin burcu onun doğum anında hangisinin etkisinde kaldığına bağlıdır. Bazan da gök cisimlerinin zodyakta izlediği yol esas alınır. Bir gezegen gökyüzünde hareket ederken on iki hâneden geçer. Bu hâneler gezegenlerin dünyaya etkileri bakımından önemli sayılır.
Yıldız falı genellikle evlilik, iş hayatı, yolculuk ve savaş gibi önemli işlere karar vermeden önce sonucun uğurlu olup olmadığını öğrenmek için yapılmaktaydı. Ayrıca yıldızlardan her birinin bedenin bir organını etkilediği inancından hareketle tıp alanında da kullanılır ve uygun olmayan bir takımyıldızının egemen olduğu saatte hasta ameliyat edilmezdi. Dolayısıyla bu konuda hekimlerin de bilgi edinmeleri gerekirdi. Arap alfabesindeki harfler ateş, toprak, hava, su şeklinde dört gruba ayrılarak her gruba yedi harf taksim edilmiştir. Ebced-i sagir cetveli harfin ebced-i kebîr değerinden 12 sayısı çıkartılarak bulunur. Meselâ kâf harfinin ebced-i kebîr değeri 20, ebced-i sagir değeri 8'dir. Ebced-i kebîr değeri 12 olan harflerin ebced-i sagir değeri yoktur. Bazı sistemlerde ise elde edilen rakamın son harfi yıldıznâmedeki sıralamada hangi burca tekabül ediyorsa o burç esas alınarak işlem yapılır. Bazı müneccimler çocuğun doğum anındaki burç ve yıldızın konum ve ahkâmına, hatta mümkünse çocuğun ana rahmine düşüş gecesinin ortasındaki burca ve bazı yıldızların yükseliş ve inişine bakarak tâlihini belirlemeye çalışırlardı.
Güneş, ay ve yıldızların dünya üzerinde sıcak, soğuk, yaz, kış, med, cezir şeklinde tesirlerinin bulunduğu bilinmektedir. Bu olayların insanları etkilediğine şüphe yoktur. Bu açıdan bakıldığında okült tecrübelerin pozitif değerlendirmelere en yakın olanı astrolojidir. Astrolojinin horoskopları yıldız ve gezegenlerin konumları dikkate alınarak hazırlanır. Büyücü çeşitli hareket ve nesneler vasıtasıyla kişinin dikkatini başka yöne çektiği gibi, astrolog da bu etkiyi horoskop haritası ile yapar. Astrolojik kehanet ise horoskop haritasının yorumlaması ve zodyak işaretleriyle yeryüzündeki olaylar arasında gizemli ilişkilerin kurulması ile başlar. Burada gökyüzünde olanların benzerinin yeryüzünde de olduğu, yıldızlarda yazılı şeylerin yeryüzüne de yansıdığı, insanın makrokozmosun mikrokozmik modeline dayandığı şeklindeki ön kabuller etkilidir.
Yıldıznâmelerde burçların özelliklerine dair yer alan bilgiler geçmiş tecrübeler sayesinde ortaya çıkmıştır. Günümüzde astroloji giderek yayılmakta, yazılı ve görsel basında fazlaca yer almaktadır. İstatistiklere göre tüm dünyada çıkan gazetelerin dörtte üçünde günlük astroloji ve fal sütunlarına yer verilmekte, şehir ve kasabalarda özel astroloji danışmanları bulunmaktadır. Sonuç olarak İslâm dini diğer okült uygulamalarda görüldüğü gibi bu fantezilere de olumsuz bakmaktadır. Müslümanlık zemininde bir takım işlemler sonucu yıldızların insanları etkilediğine inanmak tevhid inancına aykırı bir durumdur. Bu tür faaliyetler inanç boyutuna taşınmadan fal, eğlence ve fantezi diye yapılsa bile bazı saf insanları aldatma ve onları istismar etme anlamına gelebilir. Dolayısıyla yıldız bakıcılığı bu şekliyle bilinçsiz ve sadece para kazanma yöntemi olarak değerlendirildiğinde bir hurafe ve bâtıl inanç olmaktan öteye geçmez. Onu icra eden kimse gayri ahlâkî bir tavır içindedir. O yüzdendir ki uzun yıllardır bu işe zaman ayırmamış, birden ortaya çıkan kimseler aldatıcı ve dolandırıcı olabilir. yıldız falına baktırmak isteyen kimseler özellikle bakıcının durumundan, olaylara bakışından, taleplerinden ve birebir temaslarından ne durumda olduğunu anlayabilir. Bu konuya ilerleyen süreçte değineceğiz ve yıldıznameyi açacak kişinin gerçekliğiyle ilgili temel ve can alıcı bilgiler vereceğiz.
Konuyla ilgili Arapça literatür daha çok astroloji ve falcılıkla ilgili genel kitaplar, ayrıca mevâlid, ihtiyârât, havâs, envâ' gibi konulara dair eserlerden oluşmaktadır (bk. HAVAS İLMİ; İLM-i AHKÂM-ı NÜCÛM). Türkçe'de fal ve falcılıkla ilgili kitaplar yanında müellifi bilinen veya bilinmeyen birçok yıldıznâme mevcuttur.
YILDIZNAME AMACI NEDİR?
Yıldızname kötü şeyleri düzeltme, onarım amaçlı bakılır. Müslümanlarda yıldızname Hz. Muhammed (S.A.V)'in torunlarından İmamı Cafer hazretlerinin nutuk ilminden doğan bir yöntemdir. Ayrıca günümüz teknolojik gelişmeleri sonucu ve geçmişten bu güne gelen bilgi kütüphanelerine ulaşımın kolaylaşması noktasında, ibranilerin, hristiyanların, çinli ve hintlilerin, ortadoğu toplumlarının yöntemleri de benimsenmiştir.
Yıldıznamede bakıcı genel olarak olumsuz ve olumlu bilgileri elde edip elde ettiği bilgileri çözüm amaçlı olarak kullanmaktadır. Yıldızname bakımında telepatik ve görsel hissi duyularda devreye sokularak çözümleme yapılır. Bu bakım teknikleri içinde en güvenilir olan yöntem ise kendini bu konuda çok iyi yetiştirmiş, sadece hesaplama kabiliyeti olan değil, olayları akıl, zeka, duygu mantığından geçirebilen bakıcıların kendine özgü geliştirdiği yöntemdir. . Yıldızname bakıcısı bakmaya dua ile başlar, dua ile bitirir. O yüzden bakıcıdan bakılanın emin olması gerekmektedir.
Şöyle toparlayacak olursak; yıldızname bir insana gelecekle ilgili bilgi vermek yerine, karşılaşması muhtemel olaylar, kimseler, yerler, mutluluklar, acılar gibi tüm insani kainat düzeninde yeri olan mevzularla ilgili ip uçları verir. Doğru kullanımında gerçekten çok faydalı ve olumludur.
Bu konuyla ilgili sorular ve talepleriniz için lütfen bizimle iletişim kurmaktan çekinmeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder